Maria Montessori była włoską lekarką, która większą część swojego życia poświęciła pracy z dziećmi (również z niepełnosprawną młodzieżą). W swojej pracy na podstawie własnych obserwacji i doświadczeń zaczęła opracowywać własny program pracy z dziećmi. Sama wielokrotnie wspominała, że z własnej edukacji najbardziej zapadło jej w pamięć tłumienie potrzeby ruchu i aktywności uczniów, dlatego dawała dzieciom możliwość swobodnego wyboru miejsca, czasu i rodzaju aktywności.
Dziecko uczy się we własnym tempie, zgodnie z indywidualnymi potrzebami, możliwościami i własnym planem rozwoju.
Dziecko uczy się poprzez wzbudzanie własnej motywacji nie powiązanej z karami, nagrodami, ocenami.
Warunkiem prawidłowego rozwoju dziecka jest umieszczenie go w odpowiednio przygotowanym otoczeniu, dostosowanym do potrzeb małego dziecka.
Poprzez prawidłowe otoczenie rozumiemy sam budynek domu dziecięcego (przedszkola), wszystkie sprzęty i materiały znajdujące się w nim oraz osobę nauczyciela.
Zróżnicowane wiekowo grupy montessoriańskie dają dzieciom możliwość przebywania w zróżnicowanym środowisku – zupełnie jak w domu czy na placu zabaw – dzieci nigdy nie są w jednakowym wieku. Starsze dzieci opiekują się młodszymi kolegami i koleżankami a maluchy poprzez naśladowanie i obserwację nabierają nowych umiejętności – według nas to same zalety
Kontakt z naturą – niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka – zwłaszcza w obecnym, pędzącym świecie jest możliwość wyciszenia, zadumania się nad pięknem świata i przyrody.
Fazy wrażliwe – czyli momenty szczególnego skupienia dziecka na jakimś konkretnym aspekcie. Ten czas największego potencjału rozwojowego danej funkcji, psychicznej czy fizycznej, umożliwia jej wykształcenie w jak najpełniejszy sposób.
Zadaniem nauczyciela jest podążanie za dzieckiem. Nauczyciel montessoriański jest pomocnikiem w uczeniu się dziecka, pełni on rolę doradcy i przyjaciela który wspiera je w drodze ku dorosłości.
Ograniczenie ilości pomocy znajdujących się na półkach – jeżeli interesująca dziecko pomoc znajduje się tylko w jednym egzemplarzu pozwala mu uczyć się współpracy z innymi, cierpliwości i szacunku do pracy innego dziecka.
Zróżnicowany materiał pozwala dziecku poznawać świat w każdym jego aspekcie a mianowicie ćwiczenia z działu życia codziennego (np., pranie, prasowanie, wyciskanie soku, podlewanie kwiatów), materiał matematyczny i językowy pozwala rozwijać dziecku umiejętności czytania oraz liczenia, edukacja kosmiczna przekazuje dziecku wiedzę o wszechświecie a materiał sensoryczny kształtuje i angażuje wszystkie zmysły dziecka.
Poznając świat dziecko staje się „budowniczym samego siebie”, ale aby swój mały świat zbudować potrzebuje podjąć współpracę z otaczającym je środowiskiem.